‏ ‏آن چشم ها هنوز رهایم نمی کنند

فکری به حال دغدغه هایم نمی کنند

آن چشم های آبی دریایی ات هنوز

از ساحل سوکت رهایم نمی کنند

من دفتری پر از غزلم ، از ترانه ام

لبهایت عاشقانه هجایم نمی کنند

آواز گام های غزل ساز تو چرا

از انحنای کوچه صدایم نمی کنند!؟

من زخمی هزار زبان تقصلم

آن دست های گرم دوایم نمی کنند

آن خاطرات گم شده در ذهن بادها

یک لحظه ، بی تو ، از تو جدایم نمی کنند !

آن چشم ها که عامل ویرانی منند

یک قطره گریه نیز برایم نمی کنند

آن چشم ها هنوز رهایم نمی کنند

فکری به حال دغدغه هایم نمی کنند

آن چشم های آبی دریاییت هنوز

یک قطره گریه نیز برایم نمی کنند .